29 gün Diyarbakır Suriçi’inde cenazeleri yerde kalan
İsa Oran
veMesut Seviktek‘in hikâyesi bu.
öncelikle şunu söyleyeyim; bu yazıyı yaşananlar kayıt altına alınsın diye yazıyorum, 2016’nın Türkiye’sinde yaşananlar unutulmasın, tarih kaydetsin diye yazıyorum!
İsa Oran’ın babası
Mehmet Oran
ve Mesut Seviktek’in abisi
İhsan Seviktek
ile 30 Aralık 2015 günü
tanıştım. O gün Diyarbakır’a gelen bir gurup aydın, sanatçı, çeşitli meslek guruplarından 106 kişiden oluşan
Barış Savunucuları’nın programını yerelde organize ediyordum. Bir genç kız yanıma geldi, ağlıyordu. Suriçi’nde iki cenazenin yerde olduğunu ve ailelerinin perişan olduğunu söyledi ve yardımcı olmamızı istedi. Programa ekleme yaparak, o gün Barış Savunucuları’nın Diyarbakır toplantısında ailelerin yaşananları anlatmasını sağladık ve yine aynı gün bir grup aydın, Diyarbakır Valisi’ni ziyaret ederek cenazelerin yerden kaldırılması için destek istedik.
Bundan sonra yaşananları özetleyeyim. Ailelerle neredeyse her gün görüştüm, zaten hemen birkaç gün sonra aileler İHD Diyarbakır şubesinde açlık grevine başladılar. Bu arada bir yandan konuyu gündeme taşımaya çalışırken
