›› Karanlık da aydınlanmıyor birileri öldüğünde ama durmuyor bir avuç da kalsalar cesur insanlar, sıkça buluşsalar da cenazelerde.
›› Zira yok edilemiyor cesaret, soruşturma, dava, işkence, yakıp yıkma ya da faili meçhulle. . .
Bu ülkede bu mesleği yapıyorsanız, hangi dönemde olursa olsun öğrenirsiniz hemen klişeleri:
“Müfettiş görevlendirildi”, “Operasyon başlatıldı”, “Gerekenler yapılıyor” ve “Toprağa verildi. “
Sokak ortasında katledilmiş, mutlaka bir selam vermişliğiniz olan kişinin cenazesinde bakarsınız çevrenize:
Sıra kimde?
Bu kez Tahir’de.
Tahir Elçi durmadan koşturdu; bir cenazeden diğerine, bir insan hakları eğitimden boşaltılmış bir köye, bir işkence mağdurunun itibar edilmeyen ifadesinin eksiksiz tutanağa geçmesi için mahkemeye, oradan
‘ne, gözyaşının aktığı her bir göze.
Bir gün sıra geleceği belliydi de onca yıl, 90’lar geçildikten sonra 2015’te. . .
* * *
Dün sosyal medyaya çoktan düştüğünde haberi yoktu henüz ailesinin.
Elbette alışıktır da
Hukuk Fakültesi’ni bitirdikten sonra Diyarbakır’da çalışmaya başladığını anlatıyordu bültenler.
Tam değil öyle.
Cizreli Tahir Elçi, bitirdikten sonra fakülteyi döndü memleketine.
Genç bir avukattı,
‘i
ile çalıştı, Türkiye İnsan Hakları Vakfı’yla, faili meçhul cinayetlerini aydınlatmaya çalıştı ve korumaya çalıştı yakılmış köy topraklarını.
Bir dilin peşindeydi, bütün iklimi değiştirecek bir dilin.
Birbirinin ne konuştuğunu anlayabilmek, birbirini dinleyebilmek için bir dil gerekliydi.
Dışarıdan kim gelirse gelsin Diyarbakır’ı sevdirdi.
Diyarbakır’a gidenlerin ilk adresiydi.
Hızlı konuşur, hızlı hareket eder, her yere yetişmek için dört dönerdi.
Belki aldırmazlıktı bütünüyle o tez canlı hareketleri.
* * *
dahil 16 kişinin öldürüldüğü dosyası, Roboski’yi, Kuşkonar köyüne uçaklardan bomba atılması davasını, JİTEM’i ısrarla takip ettiğinde de çekmişti.
bulunan fikirlerini söyledi.
Tam da kendisine uygun biçimde, AİHM kriterlerini bütün ülkeye öğretmek ister gibiydi.
Tutuklanmak istendi.
çağırsalar gideceği ikinci adresi adliyeye, polis nezaretinde, “davet edildi. “
Tutuklansa belki dün öldürülmeyecekti.
Ama elbette tutuklanınca öldürülmemek seçeneği sadece dün için geçerliydi.
O cennet dilini bulabilmek uğruna, tutuklanma ile ölüm arasında tercihe zorlayan bir hayat geçirdi.
* * *
Fail kim olursa olsun, mutlu olanlar çok belirgin şimdi.
Daha da huzurlu bir hayat yaşayacaklarını düşünüyor birileri Tahir Elçi gittiğinde.
“Unutulmayacak”, “Tarihe geçti” sözlerinin anlamı yok, evet. Yeni ve eski mukayeselerinin de.
Karanlık da aydınlanmıyor birileri öldüğünde ama durmuyor bir avuç da kalsalar cesur insanlar, sıkça buluşsalar da cenazelerde.
Zira yok edilemiyor cesaret, soruşturma, dava, işkence, yakıp yıkma ya da faili meçhulle. . .
29. 11. 2015 – MİLLİYET
