. . . 2015’in ocak ayında ümit Kurt ve Nihat Kazanhan öldürüldüğünde Cizre’de, belli olmuştu belki nasıl büyük umutlarla girilen 2015’in kaderi de. . . . . . “çocuklar öldü, amcalar, teyzeler, anneler, babalar. Askerler, polisler öldü. Ağaçlar, kuşlar öldü. Kalpler, gözler ve bakışlar öldü. Bir zırhlının arkasında ölü bedeni sürükleyenleri izleyen gençler öldü. . . “
Bir yılın bitimine sevinmek, geride kalanın yorgunluğundandır. Yaş alıyor olmana rağmen beyaz bir sayfa gibi gelir çoğu zaman ocak. Oysa takvim, bizi farklı bir evrene taşımaz.
Ne varsa dünden kalan, dün neyse attığın adım, aslında bugüne kalandır.
* * *
2015’in ocak ayında
‘de, belli olmuştu belki nasıl büyük umutlarla girilen 2015’in kaderi de.
Yasalara göre, çocuk değildi ama, şubatta o en çocuk haliyle özgecan Aslan öldürüldüğünde, yalancı ahlakın bütün dalgaları da vurdu surlara. “Eteği kısaydı”, “Gece dışarı çıkmıştı”, “Orada ne işi vardı” gibi cümleler kuramayanlar, söyleyecek bir şey bulamayınca karar verdiler üzülmeye Aslan’a. Milat olacağı söyleniyordu ya devam etti hem kadınlar öldürülmeye, hem katiller mahkemelerde aklanmaya.
‘da onlara kalpten üzülenler. öleceğini aklının ucuna bile getirmemiş Veysel Atılgan, Ankara sonbaharında kapattı kocaman yeşil gözlerini. Mehmet Hıdır Tanboğa, Eren Muhammed Aydemir, Orhan Aslan, Fırat Elma, Baran çağlı, Emin Yanaş, Adem İrtegün, Mazlum Turan, Fırat Simpil öldürüldü ağustosta. Eylülde 35 günlük Tahir Yaramış bebek, buzdolabında cenazesi bekletilen Cemile çağırga. Sait Nayici, Zeynep Taşkın, Selman Ağar, Bünyamin İrci, Tahsin Uray, Elif Şimşek, Berat Güzel. Kasımda Tahir Elçi. Aralık, bitmeyen cenazelerin, ağır çekimde geçişi gibiydi.
2015’te, silahlı çatışma ortamında kalan 51 çocuk yaşamını yitirdi.
