Cinayet 19 Kasım Perşembe günü, hastanede işlendi.
5 ay sonra, yine Samsun’da, bu kez bir kadın hekim, Dr. Aynur Dağdemir öldürüldü.
5 ay önceki
getiriliyor
. Yüz bini aşan nüfuslu yerleşim alanlarında günlerce sokağa çıkma yasağı konuyor, sağlık hizmetine ulaşılamıyor. İnsanlar değil sağlıklı beslenmek, ekmek bulamaz oluyor.
Hükümet programında sağlık başlığındaki hedefler hızla akıyor, buharlaşıyor:
“Sağlık politikalarımızın en temel önceliklerinden biri de, ‘Sağlıklı Yaşam Kültürü’nün oluşturulması. .
‘Sağlıklı Yaşam ve Hareketlilik öncelikli Dönüşüm Programı’mızla tütün kullanımı, alkol ve uyuşturucu bağımlılığı ile etkin mücadeleyi; sağlıklı beslenme, hareketli yaşam, gıda güvenilirliğinin ve ruh sağlığının geliştirilmesini hedeflemekteyiz.
Koruyucu hekimliği yaygınlaştıracağız ve sağlıklı yaşam kültürünü teşvik edeceğiz. “
Belki hedefler içerisinde en karşılık bulanı sokağa çıkmanın yasaklandığı ortamda insanların kendi bildikleriyle -ya da iletişim kesilmediyse telefonla tanıdıkları hekimlere ulaşarak- evde müdahale ettikleri sağlık sorunları oluyor, aşağıdaki hedef tutuyor:
“Evde sağlık hizmetlerini geliştireceğiz. “
Bir başka hedef daha farklı biçimde yaşama geçiyor:
“. .
şehir hastaneleri projelerini tamamlayacağız. “
ülkenin doğusunda yüz binlik şehirler hapishane, “şehir hapishanesi”, bir yönüyle bütün satıh şehir hastanesi oluyor!
Kısacası daha kurulur kurulmaz 64. Hükümetin hedefleri kara mizaha dönüşüyor.
Sağlıkta artan şiddete yönelik bir önceki AKP hükümeti ‘Şifa Veren Ele Vefa’ kampanyası başlatmıştı. Kampanyaya rağmen (afişler vb!) 5 ay önce Dr. Kamil Furtun Samsun’da öldürüldü. Hak yememek için söylemeliyiz: Sağlıkta şiddetin gerekçelerine yönelik bir idrak hali göremesek de 5 ay önce Dr. Kamil Furtun olayında Bakanlığın tepkisinde bir farklılık izlemiştik. Sağlık Bakanlığı resmi sayfasından açıklama yapılmış, başta TTB, hekim kamuoyu olmak üzere oluşan tepkilerin de etkisiyle ertesi gün Bakan Müezzinoğlu’ndan açıklama ve acele genelge gelmişti:
“(1 haziran günü) 09. 00 ile 09. 15 arasında 15 dakika süresince tüm hastalarımıza şifa veren ele vefa organizasyonu yapıyoruz. 15 dakika süresince hasta bakımına aciller dışında ara
önemliydi
. Gerek kurumsal bir yapı olarak TTB’nin gerekse de tek tek hekimlerin bu çağrının gereğini ne ölçüde yaptıkları, karşılık verdikleri (ruh halleri, yazının başında aktarılanlar ışığında) ayrı bir tartışma konusudur. Bilinmelidir ki bunu yapmadığımız gün en büyük kaybımızı vermişiz demektir. (EB/HK)
kckp align=rn03. 12. 2015 – bianetkck/bodyrnkck/html
