Son kısımdan başlamak, gerçekle yüzleşmenin sert ancak yaralı bir yolu olabilir.
üç aşağı beş yukarı oyların oranları ortaya çıktığı saatlerde, AKP genel Merkezi’nden yükselen “Ya Allah Bismillah Allahu Ekber” sesleri aslında bir samimiyeti dile getiriyor…
AKP, son birkaç yıl öncesine kadar dilinden düşürmediği, ‘demokrasi’, ‘insan hakları’ ve ‘özgürlük’ gibi söylemleri bırakarak özünü ve gerçek sıfatını hiç çekinmeden dosta düşmana gösteriyor…
•••
Tekbir seslerinin arasında ve balkon konuşmasında ‘tuhaf bir biçimde’ gözler ister istemez MHP Lideri Devlet Bahçeli’yi de arıyor!!! AKP’nin çok fazla ülkücü oyunu devşirdiği ve milliyetçilik yarışında MHP’yi geride bıraktığı ortada! Bu açıdan saray entrikası ve hesaplarının tuttuğu anlaşılıyor.
•••
Kasım 2015’in, toplumun aydın, eşitlikçi, özgürlükten yana tavrını koyan kesiminde, Haziran’a göre büyük bir hayal kırıklığını ortaya çıkarması, ilk bakışta görünen fotoğraflardan biri. MHP bir yana, HDP’den iktidar partisine nasıl olup da bu kadar fazla oy kaydığını anlayabilmek için ise başka bir pencere açmak gerekiyor. AKP’nin savaş stratejisine karşı çatışma ile karşılık vermeye çalışanların HDP’yi zor durumda bıraktıkları besbelli. Silahların AKP’nin faşizan değirmenine su taşıdığı seziliyor. Barajı güçlükle geçen HDP’nin önceki seçime göre Şırnak dışındaki oylarının düşmesi de resmin parçası.
•••
öte yandan realist, ayakları yere basan bir siyasetle, bir kez daha üreterek ve çalışarak seçime hazırlanan CHP’nin neden istediği oy oranına kavuşamadığını da gözden geçirmek elzem hale geliyor. Ne yapılırsa yapılsın parti ile taban arasındaki kimya tutmuyor. Halkın eğilimleri ve CHP arasında uyuşmazlık; ‘Yumurta mı tavuktan yoksa tavuk mu yumurtadan çıkar?’ paradoksu kadar çözümsüz kalıyor. Bu ‘kaosu’ sosyolog ve antropologlara bırakıyoruz.
•••
Her şey bir yana; çok basit bir gerçek Türkiye siyasetini belirliyor. Bunu öne çıkardığımızda tüm değerlendirmeler de bir detay olarak kalıyor. Türkiye’deki seçmenin, sol ve sosyal demokrat partileri sevmediği görülüyor. Bu ‘müzmin ve hastalıklı ruh hali’, yeri geldiğinde bir blok olarak hareket etmeyi biliyor.
•••
Bir önceki seçimden bu yana yüzlerce canın yitip gitmesinin dün geceki ‘AKP şölenine’ bir hazırlık mahiyetinde olduğu anlaşılıyor.
Aylardır terör sürüyor.
Kriz devam ediyor.
Döviz iyi huylu sinyaller vermiyor.
Ne var ki seçmen, iktidar partisinin dilinden konuşup; “İstikrar” diyor.
Maalesef tablo açık; son kısmı Rize’deki; bir sandıktan çıkan ‘otla’ birlikte okumak can sıkıcı olabiliyor!
•••
MHP suçlu.
HDP suçlu.
CHP suçlu.
Seçmen suçlu.
Başladığımız yere geri döndük.
Hırsız… Bu tabloda; bir onun suçu yok!
Her şeye rağmen umutsuzluğa yenik düşmeyeceğiz; bu tabloyu değiştirmek elimizde!
Bu ülke Gezi’yi gördü…
02. 11. 2015 – BİRGÜN
